2022: Hvað getum við búist við í orkuiðnaðinum? （1）
Þegar farið er á nýjan upphafspunkt mun orkukerfið árið 2022 halda áfram að ná fram jaðarbótum.
Við gerum ráð fyrir að mótsögnin milli framboðs og eftirspurnar orku muni minnka og umbætur á orkumarkaðsvæðingu muni slá í gegn. Samlegðaráhrif hefðbundinnar orku og jarðefnaorku, nýja raforkukerfið er sífellt fjölbreyttara, fjölbreyttara og gáfulegra og hraði tvískiptur kolefnis er skynsamlegri og fastari.
Lagður grunnur að kolefnislausri raforku
Árið 2021 hefur orkuiðnaðurinn náð samstöðu um innleiðingarleið tvöfalds kolefnis.
Ekki er hægt að eyða steingervingu í einu. Eftir áratuga þróun er hefðbundin jarðefnaorka mikilvæg stuðningur við orkukerfið. Ef við lítum ekki á lágt kolefni og umhverfisvernd getum við náð tveimur þáttum ódýrleika og stöðugleika.
Lágkolefnis umhverfisvernd hefur brotið hefðbundið stöðugt kerfi jarðefnaorku. Kína leggur til að byggja nýtt raforkukerfi með nýja orku sem meginhlutann og stendur frammi fyrir áskorunum í mörgum þáttum eins og tækni, hagkerfi, stjórnun og rekstrarham.
Sem stendur er stærsta áskorunin við nýja raforkukerfið örugg og stöðug rekstur raforkukerfisins. Samkvæmt grunntóni stöðugs hagvaxtar, sem grundvöllur félagslegs og efnahagslegrar reksturs, getur raforkukerfið ekki orðið fyrir einu eða fleiri innlendum orkuskortsslysum svipað og árið 2021.
Undir þeim kringumstæðum að ýmsir aflgjafar eins og rafefnafræðileg orkugeymsla, dælageymsla, sending raforkunets og kjarnorka munu ekki hafa miklar tækninýjungar og uppsettar aflbreytingar, með auknum fjölda nýrrar uppsettrar orku, verður nauðsynleg stoðkolaorka sett upp. getu gæti verið að hafa nokkurn vöxt. Fram að kolefnishámarki árið 2030 verður ekki meiri þrýstingur á „tvíkolefnis“ markmiðið í bili. En eftir 2030, ef raforkukerfið verður áfram mjög háð kolaorku, gætum við boðað enn eitt hámark kolefnislosunar.
Ef öllu kolaorku er breytt úr grunnhleðsluafli yfir í hámarksafli mun aukning á uppsettu afli kolaorku ekki leiða til aukningar á kolefnislosun. En þetta ástand er allt of tilvalið í bili.
Fyrir það fyrsta krefst þetta þess að allar kolaorkuver séu endurbyggðar fyrir sveigjanleika. Í öðru lagi þarf að fullkomna umbætur á markaðsvæðingu raforku, þannig að kolaorkueiningar geti notið góðs af stoðþjónustumarkaði og afkastagetumarkaði og náð arði af fjárfestingu. Í þriðja lagi, jafnvel þótt ofangreind tvö skilyrði séu uppfyllt, getur framleiðsla kolaorkueininga aukist. Á nýlegum evrópskum raforkumarkaði hefur kolefnisverðið hækkað upp í 100 evrur/tonn og enn er verið að gangsetja fjölda kolaorkuvera til að taka þátt í raforkumarkaði. Vegna þess að raforkuverð er svo hátt er kolaorka enn arðbær.
Að útrýma algjörlega óbætanlegu hlutverki kolaorku þýðir að hið hefðbundna „framleiðandi-flutnings-dreifing-nota“ einstefnuflæðiskerfi þarf að vera algjörlega undir. „Dreifð“ orka er ný leið til að leysa hefðbundin vandamál.
Hins vegar hefur dreifð orka ekki getað þróast í stórum stíl. Tæknilega setur dreifða orkukerfið fram meiri kröfur til dreifikerfisins. Landið okkar hefur byggt upp sterkasta stóra raforkunet í heimi, en fjárfesting og uppbygging dreifikerfisins er tiltölulega eftirbátar.
Þetta ástand á eftir að breytast. Eftir að hafa sigrast á tæknilegum erfiðleikum þarf þróun dreifðrar orku að sigrast á hindrunum efnahagsöryggis. Fyrir dreifð orkukerfi er mesta áfrýjunin sú að geta selt umframrafmagn og keypt hana þegar rafmagn er af skornum skammti á grundvelli eigin framleiðslu og eigin notkunar raforku til að tryggja öryggi allra smá- mælikvarðakerfi og draga úr raforkukostnaði.
